توت قرمز و توت سیاه دو توت قرمز ستاره تابستان هستند و آنها به دلیل طعم شیرین و تندشان به همان اندازه که برای رنگ های بسیار روشنشان مورد قدردانی قرار می گیرند.
در آشپزخانه، میوه‌های قرمز به همه ترکیب‌ها کمک می‌کنند و می‌توان آنها را هم به‌صورت خام و هم پخته، به تنهایی یا همراه با مواد دیگر مصرف کرد علاوه بر این، توت سیاه و شاه توت دارای مشخصات غذایی قابل توجهی هستند.
ویژگی های توت سیاه و شاه توت
قدرت آنتی اکسیدانی؛
قند کم؛
ارتقاء سلامت قلب و عروق؛
کم کالری؛
ترانزیت روده ای را تحریک کنید.
بر اساس مطالعات اخیر، فعالیت آنتی اکسیدانی توت سیاه از 50 درصد الاگیتانین، 25 درصد آنتوسیانیدین (یکی از اجزای تشکیل دهنده آنتوسیانین) و 20 درصد ویتامین C ناشی می شود.
توت سیاه تازه و توت قرمز حاوی ترکیبات فنلی دیگری نیز هستند، اما مقادیر آن می تواند بسته به تنوع و کشت آنها به طور قابل توجهی متفاوت باشد علاوه بر این، جذب این ترکیبات فنلی توسط بدن کمی مورد مطالعه قرار گرفته است.
توت سیاه حاوی مقادیر زیادی اسید الاژیک و همچنین اسید گالیک کمتری هستند (اما توت سیاه حاوی مقادیر بالایی است) و اسید الاژیک و اسید گالیک ترکیبات اصلی الاژیتانن ها و گالوتانین ها، دو ترکیب فنلی از خانواده تانن ها هستند.
آنها هر دو به دلیل فعالیت ضد میکروبی و ضد ویروسی خود در شرایط آزمایشگاهی، علاوه بر خواص ضد سرطانی خود شناخته شده اند همچنین گفته می شود که اسید الاژیک دارای خواص آنتی اکسیدانی است.
توت سیاه تازه حاوی ترکیبات فنلی و آنتوسیانیدین بیشتری نسبت به توت سیاه خشک شده است و به آن ها فعالیت آنتی اکسیدانی بهتری می دهد.
انجماد در نهایت تأثیر کمی بر محتوای آنها دارد به جز ویتامین C که بسیار کاهش می یابد.
مانند تمام میوه‌ها و سبزیجات، تازه و کامل هستند که برای سلامتی شما بهترین هستند، زیرا ویتامین‌ها، مواد معدنی و آنتی‌اکسیدان‌های آنها با فرآوری یا پختن تغییر نمی‌کنند.
در آب میوه، توت سیاه یک نوشیدنی جالب برای سلامتی باقی می‌ماند، مشروط بر اینکه پس از تهیه آن به سرعت تازه و نوشیده شود تا به ویتامین C گرانبها و شکننده زمان اکسیده نشود.
برگ های توت سیاه نیز به شکل چای گیاهی مصرف می شود که به دلیل خاصیت قابض و ضد اسپاسم آن مشهور است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.